Frankrijk 1974. Drama van René Vautier en Nicole Le Garrec. Met o.a. Gilles Servat en Micheline Welter.

VPRO Cinema

De jeugdvrienden Gilles en Gwenn, beide Bretons, hebben een verschillend noodlot. Zij gaat weg uit Bretagne en wordt omroepster voor de ORTF die de regering steunt. Gilles wordt benoemd als onderwijzer in Toujane (Tunesië) waar hij uiteindelijk partij kiest voor de FLN in Algerië nadat hij in Toujane moeilijkheden met de Franse machthebbers heeft gehad. Terug in Bretagne ontdekt hij dat zijn ouders uit hun huis zijn gezet door het leger omdat er een militair terrein moet komen. Hij probeert de dorpelingen tot opstand te brengen maar stuit op hun passiviteit. Hierna pleegt hij zelfmoord op een mijnenveld. We kennen al meer films van Vautier die over de Algerijnse oorlog gaan. Deze film, traag maar veelomvattend, kan hier ook onder geschaard worden: een echte liefde voor Noord-Afrika, een antikolonialistisch standpunt en ook een beschouwing van de eenzaamheid van de mens van goede wil tegen de wet van de macht. Hij maakt op een bijzondere manier gebruik van de natuur en laat de autochtonen op een buitengewoon echte manier spreken. Een gelauwerd low-budget werk.

credits

Regie:
René Vautier, Nicole Le Garrec
Cast:
Gilles Servat, Micheline Welter
Muziek:
Bernard Benoît
Jaar:
1974
Alt. titels:
Folle de Toujane ou Comment on devient un ennemi de l'intérieur, La, Comment on devient un ennemi de l'intérieur, Folle de Toujane, La
Genres:
Drama, Oorlogsfilm
Trefwoorden:
Oorlogsfilm
Landen:
Frankrijk