Een eenvoudig verhaal krijgt kolkende diepten in Ontij (AtlasContact), de compacte nieuwe roman van Tomás González (1950). Zaterdagochtend 4.00 uur is het wanneer de tweeling Mario en Javier met hun gehate vader (‘de ouwe zak’) vertrekken vanuit hun vakantieoord aan de Colombiaanse kust om, ondanks stormwaarschuwingen, te gaan vissen.
Terwijl zij een confrontatie met de elementen en elkaar tegemoet varen, klinken vanuit Hotel Zeestrand tal van andere stemmen. Die van de krankzinnig geworden moeder/echtgenote Nora en de (profetische?) ‘koorschaar’ in haar hoofd. Plus die van een bonte verzameling toeristen, met ieder hun eigen kijk op dit loopgravengezin en hun afbrokkelende strandparadijs. Het resultaat is grimmig, lyrisch en suspensevol, en boeit tot de verrassende ontknoping, zesentwintig uur later.