In zijn trilogie Hordubal, Meteoor en De eenzaamheid van de mens, waarvan nu ook Hordubal bij de Wereldbibliotheek in vertaling is verschenen, gaat het steeds om de waarheid. Die bestaat misschien wel, betoogt de Tsjech Karel Capek (1890-1938) in het nawoord, maar blijft een kwestie van – beperkende – perceptie.
Open deur? Ook in Hordubal drukt hij de lezer in kristalheldere bewoordingen vernuftig en overtuigend op dit feit. Na acht jaar in de VS de kost te hebben verdiend voor zijn gezin, keert Hordubal terug naar Tsjechië waar zijn vrouw het op de boerderij schijnbaar met de knecht houdt. We krijgen de lezing van de naïeve Hordubal, dan van de politie en ten slotte het oordeel van de rechtbank.
Vernuftig en overtuigend.