Met prikogen grinniken.

Openhartige miniaturen

Ongeveer alles is wrang aan Klaar (Nieuw Amsterdam), het laatste boek van schrijver/dichter F. Starik (1958-2018). Deels is het een onvoltooid vervolg op zijn episodische non-fictieroman Moeder doen (2013). Maar terwijl hij teder en nietsontziend geestig schreef over het hamsterwiel van verpleegtehuisbezoekjes en struikelgesprekken met een dementerende moeder, werd de zoon plotseling zelf patiënt.

Geplaagd door doodsangsten, vechtend tegen alcohol- en nicotineverslaving. Ook daarvan doet hij verslag in openhartige miniaturen die je met prikogen doen grinniken. ‘Achtenvijftig jaar oud. Volkomen nikserige leeftijd om dood te gaan. Geen belofte meer, maar ook nog lang niet klaar. Niet voltooid. Hartinfarct. Zwaar. Niks voor jou, schreef een vriendin. Ze zette er niet bij welke ziekte ze wel bij mij vond passen.’