Ineens duiken ze op in de straten van San Cristobál, een slaperig stadje aan de rand van de Zuid-Amerikaanse jungle: 32 kinderen tussen de negen en dertien, haveloos en hongerig, een taal sprekend die niemand verstaat. Waar komen ze vandaan, wat willen ze? Niemand die het weet. Twintig jaar later reconstrueert een ambtenaar van de gemeente de dramatische gebeurtenissen in een verslag dat zo documentair leest dat je af en toe bijna vergeet dat dit een roman is.

Juist die vorm maakt Republiek van licht (De Bezige Bij), van de Spaanse schrijver Andrés Barba nog spannender. Zijn essayistische zijsprongen maken deze geslaagde combinatie van horror en magisch realisme tot een verhaal dat nog lang blijft rondspoken.