Filosofische (spionage)thrillers zijn de romans van Javier Marías (1951) in wezen. Zeker ook zijn vijftiende, Berta Isla (Meulenhoff), dat het verhaal vertelt van het titelpersonage en haar huwelijksleven met en vooral zónder Thomas/Tomás Nevinson.

Nadat ze elkaar in de jaren zestig in Madrid ontmoeten en verliefd worden, gaat de laatste als zoon van een Spaanse moeder en een Britse vader aan Oxford studeren. Het kameleontische talenwonder wordt daar onder ingenieuze dwang gerekruteerd door MI5, waarna een dubbelbestaan volgt waarin hij zelfs voor zijn grote liefde ongrijpbaar moet blijven.

Een James Bondachtig actieverhaal levert zo’n gegeven bij Marías niet op. Wel een roman-fleuve vol lange, meanderende zinnen over liefde en identiteit, (on)kenbaarheid en de soms sinistere macht van overheden.