Een blèrend kindeke Jezus dat zijn eigen halo als bijtring krijgt. Het mute-teken in een praatballonnetje om iemand het zwijgen op te leggen. Of die hond die apetrots (en bij nachte) het werk van de herdertjes overneemt.

Het wemelt werkelijk van de geestige details en grafische grappen in Stille nacht (De Wereldbibliotheek), waarin Frank Flöthmann ‘het kerstverhaal zonder woorden’ vertelt. Bij de Duitser, die eerder sprookjes van Grimm in louter beeld ver(/ont)taalde, levert dat een fraaie, inventieve kruising op tussen een Dick Bruna-achtig prentenboek, een rebus en een stripverhaal.

Misschien alvast toepasselijk voor bij het kerstdiner: wanneer de zwangere maagd Maria vertelt dat God de verwekker was, verschijnt in Jozefs gedachtewolkje het pictogram van de nooduitgang.