Een gedetineerde vraagt aan gevangenispsychiater Theodore Dalrymple of de behoefte om almaar in te breken iets met zijn jeugd te maken heeft. ‘Totaal niet,’ antwoordt Dalrymple. ‘Waarom doe ik het dan?’ Antwoord: ‘Omdat je lui en dom bent en dingen wilt zonder ervoor te hoeven werken.’ Het is een van de vele kostelijke herinneringen die Dalrymple optekende in Het mes ging erin (Nieuw Amsterdam). Hier spreekt een dwarsdenker met humor en gezag die er explosieve meningen op na houdt over alles wat zijn vakgebied raakt. Van drugsverslaafden (afkicken van heroïne stelt weinig voor) tot piercings (waarvan het ministerie in zijn oneindige wijsheid heeft bepaald dat elke gevangene er een mag hebben). Vermakelijk en onthutsend.