Na zijn aardige Vaticaan-what-if? Conclaaf bewijst Robert Harris met München 1938 (Cargo) dat hij zelfs met één arm op de rug een uitstekende historische thriller kan afleveren. Natuurlijk, aan het eind van de vier beschreven conferentiedagen kómt dat beruchte ‘vredesverdrag’ er. Waarmee de spionageplot rond twee oude studievrienden, een secretaris van de Britse premier Chamberlain en een Duitse ambtenaar/dissident, die dat willen voorkomen én Hitlers opkomst definitief stuiten suspensetechnisch bij voorbaat kansloos lijkt. Maar, verdomd, Harris voert je opnieuw zo overtuigend en gedetailleerd de machinekamer van de internationale machtspolitiek en diplomatie binnen dat je niettemin ademloos doorleest. Opvallend: het genuanceerde, welwillende portret van de vaak als naïeve appeasement-sukkelaar afgeschilderde Chamberlain.