Tegen alle statistieken in slaagde Vance erin rechten te gaan studeren aan een van de beste universiteiten ter wereld: Yale. Hij werkte een tijdje in Sillicon Valley maar zet zich nu actief in voor de gemeenschap waarin hij opgroeide. Dat kan hij doen dankzij het boek dat hij schreef over zijn jeugd: Hillbilly Blues. In Amerika staat het al maanden in de bestsellerlijsten en hij is inmiddels een veelgevraagd spreker. Niet zo gek, want Vance schrijft over het volk dat Trump aan zijn overwinning heeft geholpen. Om het nog bonter te maken is hij Republikein. Geen wonder dus dat iedereen benieuwd is naar zijn inzichten.

Alle denkbare clichés over white trash komen voorbij in zijn boek: een afwezige vader, een moeder die een eindeloze reeks vriendjes afwerkt, de grootouders die nog voor enige stabiliteit zorgen, de evangelische kerken waar hel en verdoemenis wordt gepredikt.

Grootmoeder Mamaw is een memorabele figuur. Als haar kleinzoon opbiecht dat hij bang is homo te zijn, ontspint zich de volgende dialoog:

‘J.D., wil je graag aan pikken zuigen?’ Ik was verbijsterd. Waarom zou iemand zoiets willen doen? Ze herhaalde haar vraag en ik zei: ‘Natuurlijk niet.’ Ze zei: ‘Dan ben je geen homo. En zelfs als je wel aan pikken wilt zuigen, dan is dat ook prima. Dan houdt God nog steeds van je.’

Maar ook zijn grootvader Papaw, een vette zuiplap die altijd klaarstaat om zijn geladen revolver te trekken, is niet zo eendimensionaal als je denkt. Hij leert zijn kleinzoon dat er een verschil is tussen gebrek aan kennis en gebrek aan intelligentie.

Een (voormalige) redneck die ook nog Republikein is en zich niet schaamt voor zijn afkomst. Geen wonder dat Hillbilly Blues zo’n succes is.