Nadat Amsterdam al vele paupers uit hun krotten en kelders naar fatsoenlijke nieuwe huurwoningen had bevorderd, vond de door wethouder Wibaut gesteunde topambtenaar Keppler dat er ook een speciale wijk voor ‘ontoelaatbaren’ moest komen: huurders met betalingsachterstand en onwenselijk woongedrag. Van 1927 tot 1940 werd deze ‘asocialen’ in Asterdorp, omgeven door een 500 meter lange muur, onder streng toezicht orde en netheid bijgebracht. Er hebben 3000 huurders gewoond. De selectiecriteria waren dubieus, de dwang en het stigma ontstellend groot, de resultaten bedroevend. Stephan Steinmetz, die er onlangs op promoveerde, gaf het helder geschreven Asterdorp (Atlas Contact) dan ook de ondertitel ‘Een Amsterdamse geschiedenis van verheffing en vernedering’ mee. In 1941 werd het dorp ook nog eens aangewezen als Joods getto.
Helder geschreven boek over 'asocialen'