Geen origineel thema, en daarom des te knapper dat Falke met zijn beschrijvingen van beide werelden de lezer blijft boeien. We maken kennis met ambitieloze jeugdvriend Bertje, de door de Volendamse cafébrand getekende medestudent Joost en docent Josef Dietz. Voor de jonge Lowenthal was hij ooit de reden om naar de Rietveld te gaan, maar nu bekijkt hij hem anders. ‘Zijn hoofd is te bruin voor de tijd van het jaar en zijn tanden verdacht wit voor een kettingroker. De roem is hem niet naar het hoofd gestegen maar zijn hoofd wel naar de roem.’