Voorjaar 1945 nam zelfmoord in Duitsland epidemische vormen aan. Niet alleen onder hoge nazi’s, in alle lagen van de bevolking sloeg men de hand aan zichzelf en sleurde zijn naasten mee in de dood. Gruwelpropaganda over Russische wraak speelde daarbij een rol, maar ook dat het leven na de dood van de Führer en de ondergang van nazi-Duitsland geen enkele zin meer zou hebben. Op basis van de zelfmoordgolf in het stadje Demmin, boven Berlijn, waar tien procent van de bewoners zich verdronk, vergiftigde of doodschoot, verhaalt schrijver en documentairemaker Florian Huber in Kind, beloof me dat je de kogel kiest (Hollands Diep) de verzwegen geschiedenis van deze collectieve zelfmoord in Duitsland en uit welke noodlottige geestesgesteldheid deze voortkwam.
De verzwegen geschiedenis van de collectieve zelfmoord in Duitsland.