Adam Haslett - Denk me weg

Dirk-Jan Arensman ,

Veel aan Denk me weg (Hollands Diep), de tweede roman van Adam Haslett (1970) is erg goed. Het epos rond een gezinsdrama (de zelfmoord van de aan depressies lijdende echtgenoot/vader John) is knap opgebouwd.

Gezinsdrama

De aanloop ertoe en het fatale moment zelf worden indringend opgeroepen, evenals de effecten ervan op zijn vrouw en kinderen, die overtuigende eigen vertelstemmen krijgen. Maar wat het boek tot een overrompelende leeservaring maakt, is dat ene personage: oudste zoon Michael. Een briljante jongen die, geplaagd door angststoornissen en een obsessieve geest, uitgroeit tot een fascinerend getroebleerde geest. Een eeuwig zorgenkind wiens voortratelende uitwijdingen over de magie van housemuziek, zijn hopeloze verliefdheden en de gruwelen van het slavernijverleden pareltjes van geniale gekte zijn. Geestig en (soms) lucide, hartverscheurend droevig tegelijk.