Het is een loszittende steen die het vredige leven verwoest van een herdersfamilie in een klein dorpje in Oost-Turkije. Vader, een trotse man die aanzien geniet als verhalenverteller, glijdt erover uit, en omdat de slager zijn gebroken been verkeerd spalkt, moet het geamputeerd. Vanuit het perspectief van de dertienjarige zoon Mehmet beschrijft Murat Isik (1977) in Verloren grond hoe het bergafwaarts gaat met de familie. De van bezit en respect berooide vader verhuist zijn gezin naar zijn geboortedorp, waar ze allerminst hartelijk ontvangen worden. En dat is nog maar het begin van een hoop ellende, die ook de familieverhoudingen op scherp zet.
Met dit ontroerende boek toont debutant Isik zich een oosterse verhalenverteller: lyrisch, en met veel ingebedde familieverhalen van lang geleden. Hoewel de taal hier en daar wat clichématig is en de schrijver Mehmet iets meer scherpe kantjes had kunnen geven, hang je aan de lippen van deze kleine verhalenverteller. Een ongewoon Nederlandstalig debuut.
Het is een loszittende steen die het vredige leven verwoest van een herdersfamilie in een klein dorpje in Oost-Turkije. Vanuit het perspectief van de dertienjarige zoon Mehmet beschrijft Murat Isik in 'Verloren grond' hoe het bergafwaarts gaat met de familie.