Hij had al eerder in het Midden-Oosten gewoond, maar wilde de Arabische wereld echt leren doorgronden. Daarom vestigde de arabist Maarten Zeegers (1982) zich uit vrije wil in Damascus, om er islamitisch recht te studeren en uit te vinden hoe het daar zit met de grote taboes politiek, seks en religie, het onbespreekbare fundament van een corrupte dictatuur die de bevolking in wurgende angst, hypocrisie en achterlijkheid gevangen houdt. Zeegers woonde er al tweeënhalf jaar toen in Syrië de opstand uitbrak, waarover hij anoniem publiceerde in NRC en De Standaard. Vorige maand verscheen in de landenreeks van uitgeverij Podium Wij zijn Arabieren, het onopgesmukte en onthullende verslag van zijn bevindingen in een voor westerlingen onmogelijk land, waar Assad junior de terreur van zijn vader probeert te overtreffen. Zeegers, die zichzelf niet spaart, kwam er heelhuids vanaf, onder medeneming van een Syrische met wie hij dit voorjaar trouwde. Knap werk!
Hij had al eerder in het Midden-Oosten gewoond, maar wilde de Arabische wereld echt leren doorgronden. Daarom vestigde de arabist Maarten Zeegers zich uit vrije wil in Damascus.