Drie jongetjes van een jaar of tien zitten dicht naast elkaar. Vieze, gescheurde kleren, twee van hen hebben blote voeten. Hun blik is gericht op het boek dat op de knieën van het middelste jongetje ligt. Wat voor boek dit is, blijft voor de toeschouwer onzichtbaar, maar de aandacht waarmee ze ernaar kijken is na honderd jaar nog steeds ontroerend.
Deze foto werd in 1915 gemaakt door André Kertész die toen 21 was en nog in Hongarije woonde. In de zestig jaar die volgden, zou Kertész vele honderden foto’s maken van lezende mensen. Op straat, in een park, op een balkon, op een dak, in een kleedkamer. In 1971, toen hij wereldberoemd was, verscheen een selectie van die leesfoto’s in On Reading. Dat boek werd een klassieker.
We spoelen even door naar 1984, het jaar waarin Steve McCurry verhuist naar een pand aan Fifth Avenue in New York. McCurry is begin dertig en zal zijn naam vestigen als de fotograaf van het Afghaanse weesmeisje met de groene ogen dat hij in december van datzelfde jaar ontmoet in een Pakistaans vluchtelingenkamp.
Maar voordat hij die foto zal maken, ontmoet hij in de lobby van zijn appartementencomplex een negentigjarige medebewoner: André Kertész. Die kortstondige ontmoeting heeft nu, ruim dertig jaar later, geleid tot een schitterend eerbetoon aan diens On Reading.
(Tekst gaat door onder de afbeelding)