Waar ligt de grens tussen serieus en oppervlakkig? Georgina Verbaan fladdert hups tussen beide werelden heen en weer.

Nooit meer slapen
21 november, 0.00 uur, NPO Radio 1

Vannacht is actrice, zangeres, presentatrice en columniste Georgina Verbaan (Den Haag, 1979) hoofdgast in het radioprogramma Nooit meer slapen. Aanleiding is enerzijds haar rol in de luchtige romantische comedy Hartenstrijd (nu in de bioscopen). Anderzijds wordt haar plechtige debuut als schrijver besproken. In het boek Loze ruimte (2016) zijn de beste columns die ze de afgelopen drie jaar schreef voor kwaliteitskrant NRC Handelsblad/next samengevoegd – inclusief een prikkelend extraatje: het soft-erotische verhaal ‘Nel’ dat verscheen in glossy Marie Claire.

Radio heeft de handicap geen plaatjes uit te kunnen zenden, en dat is in het geval van hoofdgast Verbaan jammer. Niet zozeer omdat luisteraars nu haar zonnige verschijning moeten missen, maar vooral omdat bij de boekbespreking haar kiekjes op Instagram ontbreken. Het online fotoalbum (instagramnaam: gverbaan, ruim 1250 foto’s en 87.000 volgers) vormt namelijk de leukste illustratie van de wereld die ze in haar stukjes beschrijft. Foto’s van geiten, duiven, katten, oma’s theekopjes, snoep, koekjes, mooie luchten, kindertekeningen en een gezicht dat door haar zesjarige dochter met paarse oogschaduw en roze lippenstift is toegetakeld. En deze worden dan weer afgewisseld met beelden van filmsets en een glitterjurk met diep decolleté of ontbloot been. Ook indrukken van de rommelige Amsterdamse etagewoning uit haar columns passeren de revue: een versleten bloemetjesbank, antieke anatomische posters, zuurstokkleuren op de muur, een Gouden Kalf – gewonnen voor beste bijrol in De marathon en beste vrouwelijke hoofdrol in De surprise – met een zelfgebreid poppensjaaltje om.

En net als in haar columns en televisieoptredens is ze hoogst zelden niet grappig of origineel. Daarnaast weet ze met gevat (maatschappelijk) commentaar speels diepgang te brengen in ogenschijnlijke oppervlakkige plaatjes.Die oppervlakkigheid achtervolgde haar lange tijd. Als actrice debuteerde ze in soap Goede tijden, slechte tijden, had een tamelijk onsuccesvolle carrière in de popmuziek en poseerde voor Playboy om een belastingschuld af te lossen. Nadat haar columns ineens op de Achterpagina verschenen werd ze in lezersbrieven afgeserveerd als een ‘mavo-meisje’ dat niet in NRC Handelsblad hoort, een ‘slaapmiddel voor de geest’, een ‘uitsloverige glossy girl’ met ‘onbenullige waarnemingen’. Verbaan zelf reageerde triomferend via Twitter: ‘Op de mavo bezigden wij in dergelijke gevallen graag het Franse spreekwoord: fuck ’em.’ Een jaar later debuteert ze als schrijfster van Loze ruimte bij Uitgeverij Podium.

Tussen NRC-columniste en mavomeisje: Verbaan bepaalt zelf wel wie ze is.
Mensen die overigens nog steeds beweren dat Verbaan dat laatste is, moeten voor de grap eens haar Instagram-account volgen. Er is een hoofdrol weggelegd voor een dikke, witte, pluizige kater, genaamd professor dr. Laurens. Instagram-intimi mogen best doctor Dikkie zeggen.