'Schrijf je altijd staand?' vroeg Wim Brands aan Lionel Shriver. 'De laatste jaren,' antwoordde de schrijfster, 'omdat ik gelezen heb hoe slecht zitten voor een mens is.'
Vandaag bericht Open Culture dat Ernest Hemingway dezelfde positie aannam. Het cultuurblog haalt een interview in The Paris Review aan, uit 1954, waarin de Cubaanse werkkamer van Hemingway wordt beschreven:
A working habit he has had from the beginning, Hemingway stands when he writes. He stands in a pair of his oversized loafers on the worn skin of a lesser kudu—the typewriter and the reading board chest-high opposite him.
Hemingway en Shriver zijn geen uitzonderingen. Charles Dickens, Philip Roth, Vladimir Nabokov en Virginia Woolf weigerden evenmin een stoel te gebruiken. Ze begeven zich in goed gezelschap: ook Søren Kierkegaard, Winston Churchill, Leonardo da Vinci, Benjamin Franklin en Thomas Jefferson werkten aan een staand bureau.
Een verhoogde productiviteit zal in veel gevallen de voornaamste motivatie zijn geweest. Maar Shriver heeft gelijk dat zitten slecht voor je is. Volgens een onderzoek in New York Times Magazine ligt de sterftegraad onder mannen en vrouwen die 6 of meer uur per week zitten 20 tot 40% hoger dan anderen die dagelijks 3 uur of minder zitten. En volgens hetzelfde onderzoek vergroot 'veel zitten' de kans op obesitas, omdat je meer calorieën verbrandt als je rechtop staat. Obesitas, laat dat nu net het onderwerp zijn van Shrivers nieuwe roman Big Brother...
Bekijk het fragment waarin Shriver uitlegt waarom ze staand schrijft.
Lionel Shriver vertelde in Boeken op Reis dat ze bij voorkeur in een staande positie schrijft. Ook Charles Dickens, Philip Roth, Vladimir Nabokov, Virginia Woolf en Ernest Hemingway behoren tot de club van staande schrijvers.
De complete aflevering met Lionel Shriver is hieronder te bekijken.