Gisteren sloop er een taalfout in de kroniek (intussen gladgestreken). Ik moest denken aan de Dirty Fork Sketch van Monty Python en aan een stukje dat ik eens schreef toen er weer eens een nieuwe spelling ingevoerd moest worden in Nederland.

Graag zou ik hierbei een warm pleidooi houwe voor het invoeren van een op geen enkele regel gestoelde spelling. Dat onse taal, nog enige andere,  geen regels nodig heeft om tog te kunnen fuktioneren kan niet beter worden aangetoont dan door de algehele anargie af te kondigen. Voorgaande zinnen van dit stukje heeft u ondanks de eigenzinnige weize van spellen heel goed begrepen, tenzei u dislekties of anderzins niet bij magte bent taal tot u te nemen. In dat geval bent u reddeloos verloren, maar dat oordeel gaat gelukkig aan u voorbei wegens leesdefekt.
 
Nederland dient onverweild over te stappen op wat we de vreie spelling zullen noemen. Dit houd in: spel en schrijf zoals het u goed dunkt. Gebruik het nederlands zoals u het wilt gebruiken. Zet het naar uw eigen hand. Geef er uzelf mee vorm zoals u dat doet met lippenstift, merkkleding, auto’s en vakantiebestemmingen. Nog nooit heeft taal u zoveel mogelijkheden tot zelfekspressie gegeven.
 
Groot voordeel van de vreie spelling is dat elk taaldispuut er onmiddelijk door beslegt is en dat iedereen, ongeagt vooropleiding en taalinzigt, voortaan foutloos kan schreiven. Voorts maakt het van het konsumeren van nederlands een veel groter genoegen. Hoe meer diversiteit hoe beter. Taalonderweis in nederland kan dan ook eindeleik daar over gaan waar het in taalonderweis alteid over moet gaan: het kreatief gebruik van de taal. Steil. Zeggingskragt. Stilisties vermogen. Uitdrukkingsvaardigheid. Taal als klei, die iedereen naar eigen inzigt kan kneden, zonder daar door overbodige regels in te worden tegengewerkt. 
 
Hoezeer de droogstoppelmannen en droogkookvrouwen van de taalunie ook menen dat aan taal een grondig doordagte orde ten grondslag dient te liggen: niets is minder waar. De door de taalunie geschapen orde is dermate absurt dat geen enkele willekeurige wanorde het gekker had kunnen maken. Elke konsekwent volgehouden regelneuekerei eindigt in wanorde. In het tegendeel van wat wordt beoogt. Frankrijk is een even grote absurditeit als Engeland, of Scandinavie. Tog beweert het terzake onderlegt taalvolk het eerste voorbeeld te kunnen beredeneren en de overige niet. Zoveel dwaasheid vergt geen argumenten, zoals een bewijs voor het rond zijn van de aarde al een aardig aantal decennia niet meer nodig is.
 
De taalunie word afgeschaft. De algehele spellingsvrijheid afgekondigt. De ketenen van het groene boekje worden afgeworpen. Alle proefwerken nederlands verdweinen in versnipperraars. Schrijvers geven hun eigen taal vorm, kiezen hun eigen vorm van nederlands. Iedereen schreift volgens eigen regels, of juist volkomen regelloos, naar gelang de anargistische behoeftes (bij mij sterk ontwikkelt).
 
De mensen die voorheen zitting hadden in taaladviescomisies gaan zig bezighouden met vragen als: het belang van interpunktie in het werk van Louis paul Boon. Of: hoeveel medeklinkers bevat het volkslied? Of laat ze een geschiedenis van het koppelteken schreiven, of een paardebloemenkompendium, maar alsjeblieft geen nieuwe taalregels. Die zijn dood.
 
Geef de droogstoppelmannen en droogkookvrouwen uit de hogere echelons van de taalwetenschap subsiedie om zig over te geven aan akademisch navelstaren, maar knip de navelstreng met de echte wereld wel eerst grondig door.
 
Tot besluit ons nieuwe devies, weldra ook beschikbaar in streidliedvorm: Boikot niet de nieuwe spelling, maar boikot elke spelling! Ontwaakt geketende taalboetseerders! Uw paradijs is nabei.