Boekenbijsluiter #17

U leidt uw leven min of meer volgens de richtlijnen. U bent progressief en ruimdenkend, u eet gezond en biologisch, u gaat twee keer per week naar de yogales, u geeft uw kinderen een opvoeding waarbij zelfontplooiing, creativiteit en veiligheid hoog in het vaandel staan en bent zodoende niet te beroerd om in uw weekenden heen en weer te rijden tussen de muziekles, de tekenklasjes en de tennisclub. En toch.

Dertig essays opgedeeld in vier secties: Life and Times, Books, The Way We Live Now en The Internet, Etc. Laat u niet misleiden door deze schijn van overzichtelijkheid: de secties zijn volkomen arbitrair.

Het uitgangspunt van deze essaybundel is de herwaardering van rommeligheid. En dan niet de leukige Sylvia-Witteman-Aaf-Brandt-Corstius-mijn-kinderen-maken-een-zooi-van-mijn-huis-en-ik-drink-nog-een-fles-wodka-rommeligheid, maar rommeligheid als kernwaarde; een werkelijk alternatieve manier om uw leven te leiden. Voor sommige gebruikers is dat even slikken. U zult namelijk in meer of mindere mate moeten erkennen dat u rare dingen doet uit naam van uw overtuiging dat een goed leven een ordentelijk leven is. Waarom moeten uw kinderen eigenlijk naar al die gekke klasjes, en waarom voelt u zich oneindig schuldig als u tijdens uw zwangerschap een slokje wijn drinkt? In het verlengde hiervan zult u moeten toegeven dat er een verregaande neiging naar homogeniteit schuilgaat onder uw dekmantel van ruimdenkendheid. L’hypocrisie de la bourgeoisie? C’est toi! Deze gedachte kunt u als ongemakkelijk ervaren, maar houd in uw achterhoofd dat dit de eerste stap is richting een avontuurlijker en minder conventioneel leven. Er zat u iets dwars, daarom bent u überhaupt aan de kuur begonnen. Nou dan.

De ontwenningskuur In Praise of Messy Lives kan het beste worden gebruikt in doses van drie essays per dag. Op deze manier heeft u de kuur in tien dagen doorlopen. Het is geenszins nodig om de stukken in de gepresenteerde volgorde te lezen. Als het medicijn aanslaat zult u na enkele dagen ontdekken dat u in staat bent de teugels van uw sleetse denkpatronen te laten vieren. ‘Verdomd’, zult u op een gegeven moment denken. ‘Ik lees Do Childish People Write Better Children’s Books? (p. 138) terwijl ik in het geheel nog niet aan Susan Sontag (p. 117) ben begonnen, en het kan me niets schelen!’. Het kan voorkomen dat u moeite heeft met deze gedachte. Er kan zelfs sprake zijn van schuldgevoelens jegens uw ‘betere’ zelf, dat een ijzeren respect heeft voor zaken als paginavolgorde. Dit zijn gebruikelijke ontwenningsverschijnselen: vergeet niet dat u bezig bent met afkicken. Niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn.

a. Wijze van toediening.

Driemaal daags innemen met grote persoonlijke betrokkenheid. Het is zeer goed mogelijk zinnen te onderstrepen of aantekeningen te maken in de marges (wel met potlood natuurlijk, alleen idioten krassen met balpen in hun boeken). Het kan zijn dat sommige essays u meer aanspreken dan andere. Ga na waarom. Als u boos wordt van bepaalde standpunten mag u het boek met een krachtige worp naast uw bed flikkeren. Besef wel dat een dergelijke woede vaak voortkomt uit uw eigen onvermogen, en ga er vervolgens mee aan de slag.

NB.: Het verloop van de kuur zal voor de één grilliger zijn van voor de ander. De één zal meer aansluiting vinden bij de essays over literatuur, de ander zal een voorkeur hebben voor bespiegelingen over feminisme en SM. Uiteenlopende meningen zijn gewenst. Het is echter voor iedere gebruiker van belang de enige juiste conclusie te trekken n.a.v. het essay The Feminine Mystique on Facebook (p. 205): verwijder onmiddellijk die Facebook-profielfoto waarbij uw eigen gezicht volledig is vervangen door dat van uw peuter. U bent niet uw kind.

Overdosering kan leiden tot een al te snelle transitie van een bekrompen bourgeois-mentaliteit naar een waarlijk kritische en open geest. Wanneer u voelt dat het te vlug gaat: stop een (klein) object in uw gat, zodat u weer enigszins wordt teruggebracht naar uw natuurlijke staat van uptightness. Ook voor deze ingreep geldt: don’t overdo it.

Het komt voor dat men Katie Roiphe op den duur als zijn/haar goede vriendin gaat beschouwen. Daar is niets mis mee. Katie kan bovendien wel wat vrienden gebruiken, sinds een recensent signaleerde dat er een heel kamp van ‘Katie-haters’ bestaat.

Bewaren op een koele, droge plek. Buiten het bereik van kinderen houden. Zij hebben hier niets aan, sterker nog, zij zullen de neiging hebben eraan te gaan sabbelen, erin te krassen, hele pagina’s los te scheuren. Ja, u wilt een messy life, maar dat betekent niet dat alles meteen aan flarden moet.

Niña Weijers (1987) studeerde literatuurwetenschap, publiceerde in diverse tijdschriften en won in 2010 Write Now!. Ze werkt als programmamaker bij SPUI25 en debuteert in 2014 met een roman. In oktober start ze samen met Simone van Saarloos een eigen talkshow: Katie Roiphe is de eerste gast.