Bij elke aflevering van 'Van Bihar tot Bangalore’ kiest de boekenredactie een boek. De achtste (slot)aflevering gaat over een reis per vrachtwagen naar Delhi, en dus kozen wij voor 'City of Djinns' van William Dalrymple.

Hoewel de stad Delhi in het geheel niet voorkomt in de laatste aflevering van Van Bihar tot Bangalore, hebben we toch gekozen voor City of Djinns. Het is het eerste boek in de serie dat is geschreven door een buitenlander, ook al heeft William Dalrymple intussen een lange lijst boeken over India op zijn naam staan en woont hij er een groot deel van het jaar. Het is tevens het eerste non-fictieboek op de lijst.

 

City of Djinns verschijnt in 1993. Het is het verslag van een jaar in Delhi, maar heeft in werkelijkheid zes jaar Delhi gekost. Het begin van een lange liefdesrelatie met de stad en het land die heeft geresulteerd in meer dan zes boeken over India.

 

Het boek is zo goed omdat het zowel een heel persoonlijk verslag is van een eerste ontmoeting met een vreemde wereld, als een boek dat de diepte van de geschiedenis van de stad in kaart brengt. De heerschappij van de Moghuls, de opstand tegen de Britten, de gewelddadige opdeling van het land in 1947, de rellen nadat Indira Gandhi door een van haar eigen lijfwachten wordt vermoord, alle beslissende momenten komen voorbij. Tegelijkertijd verbindt hij al die doorkijkjes in de gschiedenis van de stad met ontmoetingen in het India van nu. De buren, taxichauffeurs, Britten die ook na de onafhankelijkheid zijn gebleven. Het boek vormt een soort tapijt van verhalen uit het verleden en het heden die een mooi beeld geven van de stad en haar geschiedenis. En ook al is het een non-fictieboek, je kunt het ook heel goed als roman lezen. Iedereen die iets wil begrijpen van Delhi zou als eerste dit boek ter hand moeten nemen. Althans, iedere buitenstaander zou dit moeten doen. Dalrymple dringt heel ver door, maar behoudt altijd de blik van de verbaasde en nieuwsgierige buitenstaander.

 

Djinns zijn overigens geesten, die volgens sommigen over de stad waken. Dalymple zou er graag eentje zien, maar niemand kan hem er eentje tonen. Tot hij een Soefie ontmoet die het wel blijkt te kunnen, maar er helaas toch vanaf moet zien:

 ‘Could you show me a djinn?’ I asked.

 ‘Certainly,’ replied the Sufi. ‘But you would run away.’