Nelleke Noordervliet wordt vaak voor historica aangezien. Dat is ze niet. Noordervliet is neerlandica, maar vooral schrijfster met een fascinatie voor geschiedenis. In haar nieuwe essaybundel 'Schatplicht' combineert ze haar interesses: fictie, feit, verbeelding en wetenschap.

Ze schrijft bijvoorbeeld over het fictieve karakter van de geschiedenis. Maar ook over de wetenschap, en hoe cijfers pas nut, zin en belang krijgen wanneer ze ‘worden aangeraakt door de adem van mensen’. Feiten zijn niets zonder de verhalen die we erover vertellen, schrijft Noordervliet. In een essay over vrouwelijke denkers uit de Verlichting voert ze daarom rustig een paar kopstukken op als personages. Resultaat is half essay, half kort verhaal, een mengvorm waarin de schrijfster zogenaamd gesprekken aangaat met Belle van Zuylen en Mary Wollstonecraft: ‘Ho, ho, Nelleke’, roepen ze de schrijfster toe tijdens haar betoog. Het verleden (her-)leeft op de pagina's.

Noordervliet houdt van geschiedenis die concreet wordt gemaakt. Liever willen weten hoe een dag in het leven van Belle van Zuylen eruit zag, dan algemene verhalen over de Verlichting. Op details kun je tenminste je verbeelding loslaten, en bij die verbeelding begint historisch besef. Ook anekdotes uit haar eigen leven schuwt ze niet. Vaak verhelderen ze met wat voor een schrijver we te maken hebben:

'[In] schrijven [..] greep ik terug op [...] het besef van vergankelijkheid en verantwoordelijkheid, op de complexiteit en raadselachtigheid van het leven. Het is voor mij een manier om de angst te beteugelen, om greep te krijgen op de werkelijkheid, om mijzelf als mens, ontwapend, te doen kennen aan de ander.'

Noordervliet is een schrijver die de werkelijkheid continu onderzoekt. Schatplicht is een uitgebreid archief van alles dat ze onderweg tegenkwam.

Nelleke Noordervliet was vrijdagavond in Brands met Boeken te gast om over Schatplicht te praten.