Volgende week is het de Week van het Luisterboek. De boekensite ontsluit daarom de archieven. Bij wijze van voorproefje vandaag het eerste hoofdstuk van 'Het leven is vurrukkulluk' van Remco Campert. In 1995 las hij het integraal voor in De Avonden.

Het stof van de Boekenweek is nog nauwelijks neergedaald of de CPNB wijdt in de Week van het Luisterboek een hele week aan het luisterboek, een week inclusief Luisterboekgeschenk, kans op het winnen van een koptelefoon en stemmen op genomineerde luisterboeken... Wij dragen op bescheiden wijze bij aan deze week. Niet met prijsvragen, niet met genomineerden of lijstjes met de favoriete luisterboeken van tien bekende Nederlanders, maar wel met een mooie selectie van voordragende schrijvers.

 

De VPRO heeft een rijke traditie in het schrijvers laten voorlezen. Pandemonium, Music Hall, Voetlicht, allemaal programma's die de afgelopen dertig jaar een bijdrage hebben geleverd aan de voordracht. En niet te vergeten het programma De Avonden, waar auteurs soms integraal hun boek voor kwamen lezen. Je herinnert je Gerard Reve, met De avonden, december vorig jaar nog opnieuw "uitgezonden" hier op de boekensite, of W.F. Hermans die zijn roman De God Denkbaar Denkbaar de God voorlas, of Remco Campert die Het leven is vurrukkulluk kwam voordragen...

 

Bij wijze van amuse hierbij het eerste hoofdstuk van Het leven is vurrukkulluk. Wil je ook de rest horen, dan moet je even wachten tot aanstaande maandag. Dan volgen ook de overige hoofdstukken. Wie niet zo lang kan wachten raadplege wat zoekmachines. Wie weet vind je de overige hoofdstukken dan ook.

 

Onderstaande tekst schreef Wim Noordhoek, die Campert in 1995 vroeg zijn boek voor te dragen... 

Amsterdam, 1961. Er hing iets in de lucht, maar wat? Op een dag ging Remco Campert zitten en schreef: "Het leven is vurrukkulluk,' zei Panda."
 
Uit die ene zin kwam een boek. Een revolutionair boek. Het leven was in de literatuur van alles geweest, maar toch vooral een dal der plichten (Nescio), nooit eerder was het vurrukkulluk.
 
1961, het omkeerbare jaartal, zet het ondersteboven en het is nog 1961. De tijd stond stil. Dat zag je aan bevroren films als L'Année dernière à Marienbad en La Notte.
 
Wie wist dat The Rolling Stones repeteerden en The Beatles al in Hamburg speelden? Op zondagen kon je in de Amsterdamse binnenstad een speld horen vallen. Geen toeristen, studenten waren met weekend naar hun ouders. En toen, van de ene dag op de andere was het leven vurrukkulluk.