Fotograaf Bob Bronshoff maakte samen met journalist René Sommer een roadtrip door het Amerika van Bruce Springsteen. Op zoek naar de mensen over wie hij zingt. De reis resulteerde in een boek en de gelijknamige tentoonstelling ‘Een roadtrip in 14 songs’.

De Amerikaanse rocklegende Bruce Springsteen durft in zijn songteksten kritisch te zijn. Steeds vaker werpt hij zich op als het geweten van Amerika. Als een van de weinige grote artiesten neemt hij het op voor zijn landgenoten die in een benarde situatie zijn beland. Wie zijn die Amerikanen die worden bezongen? En hoe is het met hun leven gesteld? Bob Bronshoff en René Sommer bezochten de plaatsen waar je de hardwerkende Amerikaan tegenkomt. Of de zwerver, de politieagent.

Voor het project gaven Bronshoff en Sommer zichzelf een maand de tijd. Ze huurden een auto en doorkruisten het land. Onderweg ontdekten ze een muziekstation dat 24 uur per dag de muziek van Bruce Springsteen draait. Toepasselijk, dachten ze, maar na drie dagen gaven ze een draai aan de tuner. Het boek heeft weliswaar Het Amerika van Bruce Springsteen als ondertitel, het gaat vooral om de bewoners van de Land of Hope and Dreams.

Greetings from Asbury Park, N.J
, zo heet het album waarmee Bruce Springsteen in 1973 debuteerde. De titel verwijst naar de stad waar The Boss (zoals zijn bijnaam luidt) is opgegroeid. De zoektocht van Bronshoff en Sommer begon dan ook in Asbury Park, waar ze op de 4th of July de kleindochter van Madam Marie hebben ontmoet. De waarzegster, haar echte naam was Marie Castello, speelde een sleutelrol in het liedje ‘4th of July, Asbury Park (Sandy)’. Madam Marie overleed in 2008, maar de stal waarin ze werkzaam was staat er nog steeds. Als bewijs hangt er een foto van Springsteen met Madam Marie’s familie.

De reis eindigt waar die begonnen is, in New Jersey. In ‘My Home Town’ bezingt Springsteen het leven in Freehold, zijn geboorteplaats. Bronshoff en Sommer namen er plaats in een kapperszaak, op steenworp afstand van zijn geboortehuis. Een kapperszaak heeft de functie van een sociale ontmoetingsplaats. Daar komen de verhalen los. De roadtrip leverde veertien portretten van Amerikanen op die hun levensgeschiedenis graag kwijt willen. Bronshoff: ‘Amerikanen willen graag hun levensgeschiedenis kwijt, dat zit in de volksaard. Ze schamen zich er niet voor om alle dirty details te vertellen. Dat ze in de gevangenis hebben gezeten of dat ze failliet zijn verklaard.’

In Brands met Boeken sprak Wim Brands met fotograaf Bob Bronshoff.