De Nigeriaans-Belgische schrijfster Chika Unigwe heeft met haar roman 'Fata Morgana' de Nigeria Prize for Literature gewonnen. Unigwe is de eerste winnaar die niet in Nigeria woont. Ze woont in Turnhout en haar boek speelt zich af in de rosse buurt van Antwerpen.

Volgens de jury schreef Unigwe 'a work of outstanding merit'. In haar fictie toont ze zeen 'grasp of narrative techniques as well as excellent description capabilities'.

In het boek worden de levens van Nigeriaanse prostituees in Antwerpen beschreven. In Europa ontdekte Unigwe een Afrika dat zij in Nigeria niet kende. Of, zoals een Nigeriaanse prostituee het zegt in een aflevering van het programma Nieuwkomers die onderaan dit artikel te bekijken valt: 'Mijn vader heeft me verkocht, maar ik kwam wel in Europa terecht'.

Chika Unigwe's boek Fata morgana is een immigrantenverhaal van keuzes en ontworteling. Het speelt zich af in de Antwerpse rosse buurt. In Nieuwkomers wordt met haar de wereld van de Nigeriaanse prostitutie in Antwerpen verkend. Zelf woont Chika Unigwe in Turnhout, een stad even ten oosten van Antwerpen.

Ter introductie van Nieuwkomers vroeg de redactie haar om een klein portret van haar woonplaats te schetsen. Hieronder dat portret. 

Turnhout
Op de kaart ziet Turnhout eruit als een opspringend hondje, maar het heeft een hert in haar wapenschild. Waarom een hert? Dat weet ik eigenlijk niet. Ik heb het nooit nagevraagd.

 
Maar ik weet wel dat als ik zelf het wapenschild van Turnhout had mogen ontwerpen, dat ik dan licht gebruikt zou hebben. Mijn eerste indruk van Turnhout was een stad vol lichten. Ik ben immers 's nachts Turnhout binnengereden. Het was winter. De kerstlichten waren al opgehangen. Zo mooi was het. Snoepjes die aan de hemel hingen.
 
Na de kerst verdwenen de lichtjes. Beetje bij beetje begon ik Turnhout te ontdekken zonder de kerstversieringen. Turnhout zonder schmink. Het speelkaarten museum. De oude kerken. De watertoren. De Warande. De beeldhouwwerken op ieder kruispunt. Het begijnhof met de kinderkopjes en de huisjes die eruit zien alsof ze behoren in het kinderboek van Aesop.
 
De stad zonder schmink doet mijn hart even snel kloppen.
 
Maar het mooiste van allemaal is het gerechtshof. Een kasteeltje te midden van het water. In de zomer zijn er ganzen die rond de slotgracht zwemmen. En jonge koppels die op het gras hun liefde verklaren.
 
Op zulke dagen is het absoluut helder: Turnhout is gemaakt om van te houden.