Als iets naar behoren verloopt, is dat meestal geen nieuws. Toch kopte NU.nl afgelopen december: ‘Sunneklaas dit jaar wel goed verlopen: “Journalisten hebben werk kunnen doen”’. Vorig jaar werd een aantal PowNed-journalisten nog met geweld bejegend op dit beruchte besloten volksfeest op Ameland. Een groep bewoners reed hen van de weg en achtervolgde hen een tijdje.
De PowNed-verslaggevers zijn lang niet de enigen die te maken hebben met bedreigingen en intimidatie: begin januari meldde PersVeilig dat er in 2024 opnieuw meer journalisten zijn lastiggevallen dan het jaar daarvoor. Werden er in 2023 nog 218 meldingen gedaan, in 2024 waren het er 249. De meeste incidenten vonden plaats rondom demonstraties en rellen, vooral bij de pro-Palestinaprotesten bij de Universiteit van Amsterdam.
In de vijfde aflevering van De onmisbaren praat Nadia Moussaid met enkele journalisten die te maken hebben met geweld en intimidatie. Voor Jeffrey de Vries van het regionale online medium Wat is loos in Mestreech begon het toen hij een item maakte over een bedrijf en algauw doodsbedreigingen kreeg. Daar stopte het niet; meer bedreigingen uit andere hoeken volgden. Nu loopt hij voortdurend rond met een noodknop waarmee binnen korte tijd de politie hem komt bijstaan.
‘Het betekent dat het steeds moeilijker wordt om de macht te controleren,’ zegt een van de andere geïnterviewde journalisten. ‘En dat je een steeds langere adem en uithoudingsvermogen moet hebben om dit toch te doen.’ Er zijn dan ook journalisten die stoppen met het vak omdat de bedreigingen te veel impact op hun levens hebben.
PowNed was afgelopen 5 december weer op Ameland om verslag te doen van Sunneklaas. Dit keer heeft onder andere de burgemeester de bewoners opgeroepen de journalisten hun werk te laten doen, maar in de reportage lijken de Amelanders niet heel blij met de komst van de filmploeg. Een van de bewoners zegt dat de beste plek voor de crew om te filmen bij hen thuis op de wc is, ‘anders komt er wat raars van’. Het blijft daar gelukkig bij – PowNed heeft de reportage zonder grote incidenten kunnen maken. Maar gastvrij of meewerkend zijn de Amelanders zeker niet te noemen.