Mocht een redacteur van uw favoriete omroepblad er de brui aan geven dan is dat weliswaar slecht nieuws, maar de maatschappelijke gevolgen zijn te overzien. Collega’s zullen een tandje bijzetten, de beeldredactie kiest wat grotere foto’s en met een beetje geluk merken de meeste abonnees er niets van. Laat staan de rest van Nederland. Malieveld en Binnenhof blijven leeg en niemand die Kamervragen stelt. Er zal geen NL-alert uitgaan, zelfs geen code gebroken wit worden afgegeven en ramen en deuren kunnen openblijven. Kortom, niets aan het handje. Dat is wel anders wanneer Fida, Mohamed, Magnus of Chloë besluiten de handdoek te gooien. Zij zijn namelijk wel onmisbaar en doen meestal anoniem hun werk. Neem Magnus. Hij houdt in het lange Zweedse winterseizoen de wegen daar sneeuwvrij. Op zich best leuk werk een beetje scheuren op zo’n stoere sneeuwschuiver, maar niet bij min 25. De kleine Fida zal het niet snel koud krijgen. Zijn geringe lengte maakte de Pakistaan uitermate geschikt voor de ondergrondse job waarin hij excelleert en diens landgenoten de neus voor ophalen. Hij gaat door het rioleringsstelsel om verstoppingen te verwijderen. Belangrijk werk en dat geldt ook de voor de dagelijkse races tegen de klok van Mohamed door de Egyptische metropool Cairo. Hij brengt brood rond en daar kan niemand zonder. Al net zo onmisbaar is Chloë Zieleman en het zou zomaar kunnen dat u haar weleens voorbij hebt zien komen. Chloë is vuilnisvrouw en rijdt met een zoveeltonner door Schiedam om ondergrondse afvalcontainers te legen. Bovendien zijn er niet veel vrouwen bij de stadsreiniging. Als zij niet werkt merken de bewoners het meteen dus laten we hopen dat Metropolis haar niet te lang van het werk houdt. Want, zoals Chloë zelf zegt, afval stopt niet.