VPRO Gids 2

14 januari t/m 20 januari
Pagina 82 - ‘Moed houden, moed geven’

Moed houden, moed geven

Tara Lewis ,

In de kleine arena van een Rotterdamse sportschool delen oudere senioren én hun sportinstructeurs lief en leed met elkaar.

Leen kan nog bij zijn teen

Heel soepel ziet het er niet uit als Leen (91) zich klaarmaakt voor zijn springtouw. Maar dan zwiept het touw met kracht de lucht in. Leen springt er moeiteloos overheen. De documentaire Blijven gaan volgt vijf oudere senioren die samen sporten op een Rotterdamse sportschool. Leen wil vooral niet ‘krakkemikkerig’ worden zegt hij tegen Jan (85). ‘Dat je hulp nodig hebt om je aan en uit te kleden, je te moeten wassen. Daar moet je toch niet aan denken?’ Om dat zo lang mogelijk vast te houden volgen ze een spartaans sportregime.

Regisseur Anneloek Sollart werd getipt door goede vriend (en scenarist van De marathon) Gerard Meuldijk. ‘Hij zei: “Die sportschool van mij is net een film en die moet jij maken.” Ze ging een paar keer mee. ‘Ik zag meteen dat in die kleine arena van de sportschool allemaal universele thema’s voorbij kwamen. Verlies, je lichaam dat minder wordt, de dood. Allemaal best heftige dingen, maar iedereen krijgt er uiteindelijk mee te maken.’

Omdat de sporters allemaal tamelijk lang lid zijn kennen ze elkaar goed. ‘Sociale status valt weg als je allemaal dezelfde rommelige sportkleding aan hebt. En na het trainen drinken ze een kopje koffie samen en delen ze alles. Zo doen ze ook iets tegen eenzaamheid.’ Voor sommigen is het sociale contact de belangrijkste aantrekkingskracht van de sportschool. Zo oogt Ria (‘Rietje’) (74) als een goedlachse flirt, maar thuis in haar lege huisje blijkt hoezeer ze haar overleden man mist.

Het zijn hartverscheurende momenten in Blijven gaan, dat dicht op de huid van de markante Rotterdamse personages is gefilmd. Verdriet en humor wisselen elkaar moeiteloos af. Zo zijn er fantastische scenes tijdens de fitnessles ‘Sport & Vitaal’, waarin (onder anderen) Jan soepel meebeweegt op de klanken van ‘Proud Mary’. De voice-over (Wilfried de Jong) vertelt dat de muziek van de les al vijftien jaar hetzelfde is. Toen instructeur Lieve ooit wat nieuws probeerde viel dat slecht bij de seniore sporters.

De sportinstructeurs blijken in Blijven gaan van onschatbare waarde. Lieve troost Ria na de les, als ze wordt overvallen door verdriet. En Remy gaat samen met Ria langs bij een van de dames als ze haar man Otto heeft verloren. Sollart: ‘Otto was dementerend maar kwam toch sporten. Remy maakte grapjes met hem, maar bracht hem ook met de lift naar boven en zette hem op een fiets.’ Op de bank, tussen hen ingeklemd, troost Remy de twee weduwes. Daar op de Rotterdamse sofa lijkt de individualisering ver weg. Zo geven de troostende, warme banden, gesmeed in de kleine arena van de sportschool, de kijker moed. En ze inspireren ook nog om de loopband op te klimmen.