zaterdagetalage

In concentratiekamp Ravensbrück, ten noorden van Berlijn, werden 120.000 vrouwen en 20.000 mannen gevangengehouden. Verzetsstrijders en politieke gevangenen, maar ook Jehova’s en ‘asocialen’, afkomstig uit tientallen landen. Tussen de 800 en duizend van hen waren Nederlandse vrouwen. Ze moesten onder gruwelijke omstandigheden dwangarbeid verrichten, werden mishandeld en vooral Poolse vrouwen waren slachtoffer van medische experimenten. Wie ziek was, liep grote kans te worden vermoord.

De documentaire Getekend door Ravensbrück vertelt het verhaal van Ravensbrück aan de hand van getuigenissen en tekeningen uit het kamp. Insa Eschebach, oud-directeur van Duits Herinneringscentrum Ravensbrück, vertelt wat voor soort kamp het was, wie er zaten opgesloten en waarom. Ook zijn er getuigenissen van twee overlevenden: de 101-jarige Selma van de Perre en Lili Keller-Rosenberg (91) uit Lille. Aat Breur-Hibma (1913-2002) maakte in het kamp een groot aantal tekeningen die de mensonterende omstandigheden illustreren. De documentaire volgt haar kleinzoon Gerben tijdens een bezoek aan Ravensbrück. ‘Het tekenen was ook een bepaalde manier van verzet voor haar,’ zegt Gerben over zijn oma. ‘Het was verboden, maar met haar tekeningen kon ze bewijzen wat er in dat kamp gebeurde en ook de herinnering aan al die vrouwen die vermoord werden levend houden.’